Baki Ayhan T. , ‘Uzak Zamana Övgü’de, ‘eski’ ve ‘yeni’ zamanların, bir şair olarak hem içinde hem de büsbütün dışında oluşunun şiirini yazıyor; - bizi Tanpınar’a göndererek...
‘Uzak zaman’ ya da ‘geçmiş zaman’! ‘Yeni zamanlar’sa hep, ‘eski düşler’i arzulatır ve eski bahçelerin dağıldığını anımsatır; - bizi bu kez Tarancı’ya göndererek...
Şair, yinelemekten çekinmediği bir ısrarla, ‘eski zamanları bulalım, eski zamanları bulalım’ diyecektir artık.
Baki Ayhan T. , ‘yıpranmış zamanlara ateş taşıyor’ bu şiirlerle...”
HİLMİ YAVUZ
“Şiir; ‘Geçmiş’in yeniden geleceğine dair, içinde küçücük bir şüphe bulutu bile taşımayan ve kelimelerle yazılmasına rağmen ‘saf’lığından hiçbir şey yitirmeyen o eski ‘inanç’ değil midir? Baki Ayhan T. ’nin ‘Uzak Zamana Övgü’sü de, işte bu inancı Gelecekteki Geçmişe taşıyan bir övgüdür: Şiire Övgü, Kitaba Övgü.”