1980 yılında yaşamına kendi eliyle son veren Romain Gary, `Goncourt Ödülü´nü iki ayrı adla (Romain Gary ve Emile Ajar adlarıyla) iki kez alan tek Fransız romancıdır: Romain Gary, Kadının Işığı´nda kadın-erkek ilişkisinin üçüncü boyutunu, bir çifti anlatıyor. Bu özelliğiyle Kadının Işığı tam anlamıyla bir aşk şarkısı, bir sevda türküsüdür. Yannik ile Michel´in oluşturdukları `çift´, kötü bir yazgı sonucu dağılır. Aşkın yol açtığı mutsuzluğun yarattığı umutsuzluk, onların boyun eğip kabul edebilecekleri türden bir çelişki değildir. Öyleyse ölümü de bozguna uğratmak, onu yenmek gerekecektir. Yannik, Michel´e şöyle der: Öleceğim, ama kadın olarak kalmak istiyorum. Senin için bir başkası olacağım... Beni unutmanın en korkunç yolu, senin sevme yeteneğini yitirmendir. Her romanıyla sanki Sev! diye haykıran Romain Gary´nin (Emile Ajar) yayınevimizde yayınlanan yapıtları şunlardır: Onca Yoksulluk Varken, Polonya´da Bir Kuş Var, Şafakta Verilmiş Sözüm Vardı, Yalan-Roman, Uçurtmalar, Cennetin Kökleri.